Tosbağa Günlüğüm

Momentos'un Blog Dünyasında Bu Hafta 39  yayını dinleyip yorum yapınca, yedinci haftada benim blogumdan söz ettiğini öğrenip dinledim. Momentos bana bir zamanlarda evde denediklerimi hatırlattı. Arka balkonda dolu bekleyen kompost kovamı hatırladım, çöplerimi toprakla buluşturup, yeni atıklarımı kovaya koydum. Ayrıştırdığım piller ve yağlar aklıma geldi, en kısa zamanda onları da oldukları yere göndereceğim. Özetle sevgili Momentos 'tan etkilenip tekrar yola koyuldum. Sonra ilham veren insanlar hakkında düşündüm. Dünya nüfusu 8 milyara yaklaşmış. 8 milyar farklı insan olsa da bazen günlük hayatta -iş hayatında özellikle- herkes aynı geliyor,  internete şükrediyorum.Yobazların interneti şeytan olarak görmelerine şaşmamak gerek, gerçekten ufuk açıcı. İnternet olmasaydı bulunduğum dar çevrenin fikirlerinden sadece kitaplar aracılığıyla bir nebze sıyrılabilirdim. Oysa internet önüme bir sürü dünya sunuyor. İnstgramda dünyanın farklı yerlerinden, farklı konularla ilgilenen insanlar...

Rutin, her zaman yapılan, alışılmış olan demekmiş. Bir konuda başarılı olmak, sonuç elde etmek için istikrarla yapmak, rutine oturtmak gerekiyor. Bir müzik aleti çalmak, spor yapmak gibi. Rutin olarak yaptıklarımız kişiliğimizi ve hayatımızı oluşturuyor; kaderimize doğrudan etki ediyor. Ne zaman üzülsek, sıra dışı bir şey yaşasak dengeyi bulmak için rutinlerimize sığınmamızı öneriyor uzmanlar. Rutinler bizi hayata demirliyor,  rutinler güvenli limanımız oluyor.Hayvanlar, bitkiler için de öyle. Düzenli sulanmak istiyor bitkiler, hayvanlar aynı şekilde sevilmek istiyor. Bedenimiz her gün aynı saatte yatıp, aynı saatte kalkmak istiyor. Ama bazen de öyle oluyor ki rutinler prangalarımız oluyor. Kurulmuş robot gibi hayatlar yaşamaya başlıyoruz. Gözümüzün feri sönüyor. O zaman rutin öldürür diyor uzmanlar. Yeni bir şeyler öğrenin, yeni bir yoldan yürüyün diyorlar. Bunu diyen uzmanlar da haklı. Uzmanlar hep haklı zaten. Rutinler zincire dönüştüğünde yeni bir şehir görmek, yeni bir yoldan ...

Blogger Kitap Kulubü'nde Aralık ayında  Algernon'a Çiçekleri;  she is the man 'in önerisiyle okuduk .Güzel kitaptı.Sarsıcıydı. İçimi titretti. Amerikalı yazar Daniel Keyes'in 1959 yılında yazdığı Algernon'a Çiçekler doğuştan ileri derecede zeka geriliği olan Charlie Gordon'un hikayesini anlatıyor. Normal çocuklar gibi olmayan Charlie Gordon'un annesi oğlunun bu durumunu  kabul edemez, onun "normalleşmesi" için doktorlara götürür, düzelmeyince kız kardeşinin gelişimini engellediği gerekçesiyle evden uzaklaştırır; babası  çalışması için bir fırına çırak verir, o günden sonra ailesini görmez. Fırında çalışan Charlie'nin burada arkadaşları vardır , mutludur, ama hep okuma yazma öğrenip annesinin istediği gibi daha akıllı olmak istemektedir. Okuma yazma öğrenmek için gittiği okul aracılığıyla ve kız kardeşinin izniyle  Algernon adlı fareye uygulanan ve olumlu sonuç alınan zeka geliştirme projesine kobay olur ve ameliyat başarılı geçer. Charlie'd...