KORONA GÜNLERİ 4

Geçecek gidecek derken yine gündem korona. Eskiden İstanbul'da şu kadar, Ankara'da bu kadar kişi enfekte derken; şimdi iş arkadaşımız, komşumuz,  onun karısı, bunun kardeşi hasta duydun mu demeye başladık. İki haftadır gelmeyen sütçümüzün korona olduğunu öğrendik mesela. Hastalık bu kadar yakınımıza gelmişken mart ayındaki kadar ciddiyet olmaması da ilginç. En başından beri maskemi çıkarmasam da sanırım martta ellerimi daha uzun süre yıkıyor, yetmiyor dezenfektan ve kolonyayla destekliyordum.Şimdi de maskem var, kolonyam var, fareme, klavyeme filan kolonya döküp duruyorum ama durum çok ciddi görünüyor, marttakinden daha sıkı olmalıyım, maske üzerine siperlik takmak gibi daha geniş çapta önlemler almalıyım. 

Sık görüştüğüm yakın çevremde henüz hastalık çıkmadı, ama eşi hasta olan müşteriler karantinada olmaları gerekirken bankaya gelebiliyorlar. Okuduklarım beni dehşete düşürüyor. İyileştikten sonra kalp krizi geçirebiliyorsun, beyinde, akciğerlerde kalıcı hasarlar bırakabiliyor. 

Ben bundan korkarken eşi hasta adam hiç korkmuyor mu? Ya da köyünde her gün iki kişiyi kaybeden köylü nasıl muhtardan veya jandarmadan izin alıp hiç aciliyeti olmayan bir konuda soru sormaya geliyor. Bu insanlarda korku yok mu?İyileşen iki hasta gördüm bir tanesi aşırı kilo kaybetmişti; diğeri sigara içmemesine rağmen hırıltılı konuşuyordu, bence tam iyileşmemişti.Korkmak gerek bence.

Annemle babamın zatüre aşısı olmasını planlamıştık, kendimiz de grip aşısı olacaktık ama eczanelerde aşı yok. Sonbahar geliyor. Grip mevsimi nasıl geçecek acaba? Endişeliyim..