AĞAÇ EV SOHBETLERİ 220

Aslında düzenli yazmak istiyorum ama bazen yoğun iş temposu, bazen de söyleyecek sözüm olmadığından, ya da aklıma konu gelmediğinden yazamıyorum. Ağaç Ev Sohbetleri burada işe yarıyor. Yazmaya dönmek istiyor ama konu mu bulamıyorsunuz? Ağaç Evde o hafta ne konuşuluyor, bakın, hooop konu hazır 😊 220 haftadır devam eden Ağaç Ev sohbetleri’nin bu haftaki konusunu Deeptone önermiş: “İyi bir komşu nasıl olur?” İyi komşu denince aklıma elinde poğaça tabağı ile kapıda gülümseyerek duran bir tip geliyor. Sanırım romantik biriyim. Tatile giderken evin anahtarını bırakabileceğiniz, siz yokken çiçeklerinizi sulayan, ya da kedinin mamasını veren komşu bence iyi komşu. Ya da acil hastaneye gitmeniz gerekti, çocuğu bırakıyorsunuz, gözünüz arkada kalmıyor. Aşure ayında aşure getiriyor. Eli de pek lezzetli. Böyle olsa ne iyi olurdu. Sanırım iyi komşu değil de dost arıyorum. Benimle aynı binada oturdu diye etinden, sütünden ve yününden yararlanmak istesem de günümüz koşullarında zor artık.. Kalabalıklaşan binalar nedeniyle birbirimizi tanımıyoruz. Hem iş hayatı öyle yoğun ki ev yüzü gömüyoruz. Kendim böyle bir komşuluk hizmeti veremezken, karşıdan bekleyemem ki? Hem böyle içlı dışlı komşuluğun dezavantajları da var, birbirinin hayatına burnunu sokma, her şeye karışma gibi yerlere evrilebiliyor. Bu devirde iyi komşu ortak yaşam kurallarına uyan, gürültü yapmayan, asansörde karşılaştığınızda selam veren biri olmalı. Doğalgaz fiyatlarının uçup gittiği günümüzde merkezi sistemle yaktığımız yakıtın bedelini gününde ödemesi de komşumu “iyi” yapıyor artık. Üst üste koyulmuş konserve kutuları evlerimizde çok beklentimiz yok artık. Belki de bireyselleşip gelişebilmek için gerekli olan budur??