HAFİFLEME PROJESİ-4

 

Zaman koşuşturup dursa, olan bitenden odaklanma sorunu yaşasam da  hafiflemekten vazgeçmiş değilim. Geçen sonbaharda ilk defa yazlıklarımı daha düzgün yerleştirmiştim.  Yaza girerken acil birkaç ince kıyafet lazım oldu, açtım hurçlarımı, kolayca buldum aradıklarımı, mis gibi, gerekenleri çıkardım, kalanları kaldırdım, şipşak halloldu her şey. Düzelttiğim çekmecelerden bir şeyler gerekiyor, açıyorum çekmeceyi,  her şey yerli yerinde, az, ferah, boşluklu. Strese neden olmadan, ekstra zaman gerekmeden işlerimi yapmak dururken neden zorlaştırayım ki hayatımı? Zaten fark ettim ki üç beş eşya ile yaşıyorum, kalanları yük etmek niye?

Yani sevgili blog, ben devam ediyorum. Eğer hobilerimi mesleğim yapmış olabilseydim, muhtemelen bunlara gerek kalmayacaktı. Ama ruhumun istedikleri ile aklımın seçtiği yol farklı olunca, mecbur ruhu da doyurmak gerekiyor.  Okumak, yazmak, yoga yamak için zaman ayırmak gerekiyor. Her seçimimle başka bir seçimden vazgeçmem gerekiyorsa, ev işlerinin yükünden vazgeçmek istiyorum.

Zaman zaman yeni bir hobi edinesim geliyordu. Allah’ım hiç yeteneğim yok krizine giriyordum. Taş boyama, kalimba, kompost yapımı…Bir kısmı ile ilgili de yazmıştım. Ama zamanı yetiremiyorum. Yeni hobilerden uzak durmaya, hobilerimi de okumak, yazmak ve yoga yapmak olarak sadeleştirmeye karar verdim. Taş boyama ile ilgili yeteneğim yok, ama renkleri seviyorum. Renkleri uzaktan seveceğim artık boyalarımı çocuklara verdim. Kalimba çalacaktım. Çalışınca çalabiliyorum ama zaman ayıramıyorum. Kalimbama kıyamadım. Emekliliğimde çalarım artık. Kompost zaman alan bir süreç, kovamı atmak geçiyor içimden, kıyamıyorum, onu da daha sonra değerlendireceğim.

Bir de kitaplar var.. Ah canım kitaplarım. Ama çok toz çıkarıyorsunuz  kitaplarım☹  Yine de vazgeçmek zor geliyor. Kimliğim gibi sanki,. Ben de en başta bana bir şey ifade etmeyen, Debbie Macomber kitapları gibi hafif kitaplarla başladım azalmaya. Kitap kumbarasına atmak için almıştım, biri gördü, ben alırım bunları dedi, ona verdim.

DVD player vardı, onu çöpün yanına koydum, eşimden gizli yapıyorum artık. Yoksa bumerang gibi geri dönüyor. Tespit ettiğim, vazgeçeceğim çok şey var. Yerine yenilerini almazsam benden hafifi olmayacak. Son olarak instagramda rastladığım miujizabyleyla dan hoşuma giden bir  alıntı yapayım, akıl lazım olunca gelip bakarım:

“yalnız olmak zordur, 

İnsan ilişkileri de zordur.

kendi zorunuzu seçin.

Borçlu olmak zordur,

Finansal disiplin de zordur,

Kendi zorunuzu seçin.

Şişman olmak zordur,

Formda kalmak da zordur.

Kendi zorunuzu seçin.

Hayat asla kolay olmayacak

Ama kendi zorunuzu seçebilirsiniz.

Akıllıca seçin.”