Kediler güvendikleri zaman yuvarlanıp göbeklerini açarlar. İnsan da öyle mi olmalı?Yumuşak karnını sadece güvendiği zaman mı açmalı ?Yumuşak karın derken kırılganlığı ya da toplumca zayıflık olarak görülebilecek özellikleri aklıma gelen.
Diğer bir görüş de insanların kendilerini oldukları gibi ortaya koymaları. Otantik benlik diyorlar, bunu dünyaya sunmaları.
Örneğin eşcinsel olan bir insan bunu saklamalı mı söylemeli mi? Saklarsa kendini korur, söylerse bunu normalleştirir, dünyayı değiştirir. Sanatçılar kendimi koruyacağım deseydi pek çok eser ortaya çıkmazdı. Rönesans,reform olmazdı.
Sanatçılar güçlü olduklarından mı baskılara göğüs gerebilirler; baskılara göğüs germek mi onları güçlü yapar?
Bence sıradan, güçsüz insanlar karınlarını saklamalı. Sıradan olduğumuzu nasıl anlarız? Dışardan gelen bakışlardan, sözlerden, davranışlardan kolay etkileniyorsak güçsüz ve sıradanızdır. kendimizi açarsak zarar görürüz .Bunun bir çözümü olduğunu düşünmüyorum.
İçinde kendi dahil herkesi yakacak ateşi olanlar güçlü insanlar. Bunlar zaten isteseler de potansiyellerini tutamazlar. Bunlar kendilerini dünyaya sonuna kadar açmalı.
Karın açma meselesini çözüme kavuşturarak yazı hayatıma dönmüş olayım.
Okuyanlara 'merhaba'diyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder