#SEFERTASI HAREKETİ
Üniversiteye gittiğimin ilk haftası döner kebap aşkına her gün dönercilerde dolaştım. Harçlığımın çoğunu iskender kebaba yatırdım. Sonrasında bedenim alarm vermeye başladı, sulu yemek istiyordu. İşte o zaman tencere yemeği insanı olduğumu anladım.
İki gün üst üste fast food yesem mutsuz olurum. Bir de sevmediğim insanlarla yemeğe çıkarsam mutsuz olurum. Bunlardan kaçınmak için utana sıkıla başladı evden yemek götürme maceram.Başta iş yerindekiler yadırgayıp güldüler. O zamanlar blog yazmaz ama okurdum."Kafa Dergi" nin yazarı Mert o zamanlar İsveç'teydi ve İsveç'teki insanların yemeklerini yanında taşıdıklarına dair yazmıştı. Sarışın yakışıklı-güzel İskandinavlar bunu yapıyorsa bu "cool" bir şeydi ve utanmamı gerektiren bir durum yoktu. Özgüvenle taşımaya başladım yemeklerimi.Sonradan uçakta sandviçlerini çantalarından çıkarıp yiyen insanların da çok "cool" durduklarını gördüm:))
İlçeye tayin olunca dışarıda yemek işi iyice problem olmaya başladı. Burada fırında kavurma, fırında tavuk gibi şeyler söyleniyor, boğazınızdan sıcak bir çorba geçmiyor, bağırsaklar düğümlenip kalıyor. Yine bu şubede de başlangıçta çok kınandım. Fakat yemek taşıma alışkanlığımı burada da sürdürdüm.. Ama artık yalnız değilim. Artık şubenin yarısı yemeğini evden getiriyor.Geçen sene şubemize teftişe gelen müfettiş bile öğlenleri evden yemek getirmeye başlamıştı. Mutfakta ısıtmak için ocak var ama ben insanlarla yüz göz olmayı sevmediğimden Stanley'in termosunu aldım üç yıl önce ve çok memnunum, parasını fazlasıyla çıkarıyor. Ara ara Bim'e de geliyor. Yoğurtsuz yapamam yoğurdumu da Nutella kavanozunda taşıyorum, kavanozu eğerlendirdiğim için kendimi mutlu hissediyorum.
Eskiden buzdolabından çok şey atardım, sebzeler meyveler. Artık sebzeleri meyveleri, yaptığım yemeklerin hakkını vererek tüketip, daha az çöp çıkarıyorum. Yıkanabilen kaplarla yemek taşıyıp daha az çöp çıkarıyorum. Sağlıklı besleniyorum. Daha az para harcıyorum.
Bazen tembellik etmek istiyor canım, güzel, restoranlarda şık kaşık çatallarla yemek istiyorum, gidip tadını çıkarıyorum. Ama çoğunlukla yemeğimi evden götürüyorum. Yalnız olmadığımı biliyorum. "Sefertası Hareketi" instagramda Beginner Minamalist Bilge'nin başlattığı bir akım. Taşınabilecek öyle çok yemek var ki. Bir bakın derim. .
:))
YanıtlaSilDürümü hiç sorma az bağırsakları mahvetmedik o ne olduğu bilinmeyen ama vazgeçmediğimiz dürümlerden :))
Arada yemek lazım:)
Sil:)
SilMimlendiniz
Katılırsanız sevinirim
İlk fırsatta bakacağım:))
SilKüçükken bende utanırdım. Annem tenefüste yemem için çantama koyardı sağlıklı atıştırmalık bir şeyler. Ben hep kantinden almak isterdim herkes kantinden alıyor derdim çocukluk işte.😂😂
YanıtlaSilKantinden almak daha havalıydı :)
Silbende kolay kolay dışardan yemek yemem ama bir yedigim yeride devamlı ögrenirim seversem şayet
YanıtlaSilSulu yemek yapan yer bulmak zor ama:)
SilÇok romantik geliyor bana sefertası. İsmi de güzel :)
YanıtlaSilSefertasının adı komik geliyor bana.sefer gibi ciddi bir şeye çıkarken yanına tas gibi ciddiyetsiz bir nesne alıyorsun. Gitti seferin tüm ciddiyeti:)
Silben yolculuk anlamında düşününce samimi ve içten geliyor. tabii savaşa gitmek anlamında düşününce komik oluyor :) tası düşmanın kafasına atacağız
SilOtobüs seferi olunca evet, sempatik. Ama niyeyse sefer deyince "haçlı seferleri"nden olsa gerek savaş geliyor aklıma.Evrt tası kafalarına atalım:)))
SilŞahane bir alışkanlık, özenmedim diyemem ama bende bu üşengeçlik varken bu alışkanlığı kazanmam zor. Vakti zamanında iş yerinde herkesin yediği yemekten zehirlenen tek kişi olmama rağmen :)
YanıtlaSilİş çıkıyor ama sonuç olumlu. Miden hassas olmalı..
Silİşyerinde yemek çıkıyor sefer tası taşıma gibi bir sorun yok . Ama dışarıda yemek gerçekten sorun.
YanıtlaSilKendi yaptığımı yemeyi seviyorum. Eserim sonuçta:)
SilKesinlikle çok güzel bir fikir daha başlamadı iş hayatım ama başlayınca bende sefer taşcı olacağım kesinliklee.sizide tebrik ederim 🌹
YanıtlaSilTeşekkür ederim sıfır atık:))
Silİş yerine ya da okula yemek götürenlerin yadırganması ne kadar saçma. Benim oğlum da lisede diyet yapıyordu, evden yemek götürürdü. Ve kimseyi asla takmazdı. O yaşlar için güzel bir hareket doğrusu:) Zira liseliler acımasız olur. Zamanla millet de alışmıştı:)
YanıtlaSilÇok takdir ettim, ergenler gerçekten daha acımasız:))
Silüstü üste konan sefertaslarını hatırladım..geçmişe döndüm biraz yazınızla..
YanıtlaSilsefertası hareketine tam destek.. iş hayatında oldugum zamanlarda biz ögle yemegini firmada fabrikada yedigimiz icin ,şükür ev yemegi yemiş oluyoruz...faka but hareketi destekliyorum..:)
Bazen zahmetli olsa da temiz yemek güzel:))
SilTarlaya baga bahceye çalışmaya giderdik sefer tasımızla ne günlerdi bir hatıra canlandı teşekkür ederim
YanıtlaSilAçık havada, yorulmuşken yenen yemek ne tatlı gelir:))
SilGüzel bir paylaşım olmuş😊
YanıtlaSilTeşekkür ederim:)
Silne hoş anlatmışsın yaaaa :) güzel alışkanlıklar :) pekii, süfer film sefartası nı izledin mi, izlemediysen hemen izleeee :)
YanıtlaSilSağol deep:)film kültürümb duymamıştım o filmi.goz attım da ilginç bir Hint filmiymiş.neyi,,ne zaman izleyeceğim hiç bilemiyorum. Günler uzamalı:))
Silson yılların en iyi üç filmi var bencesi, dünyada yanii. sefertası, the fall (düşüş) ve asla gözlerini kaçırma (never look away) :) sefertası nı öne al süfeeer :)
Silfilm seçkisi 9 yazımdaki filmler de o kadar iyi filmler ki, aklında olsuun :)
SilDeep bu kadar filmi duyup izleyememk beni üzüyor. Şu üçüne bakayım en azından. Film seçkisi 9 yazına da ışınlaniyorum hemen:))
Sil