KORONALI HAYAT

Siz bu satırları okurken ben çok uzaklarda olacağım... Yok ya nereye gideyim,  işlerin üstüme çığ olup geleceği mükemmel(!) işimde olacağım. Yüzyılda bir yaşanan salgındaki virüsü tecrübe etmiş biri olarak yaşadıklarımı yazmak istedim. 

Maske takmayan, salgını önemsemeyen Memnun Kaygısızlardan değildik biz. Eşimin saçını ben kesiyordum mesela. Yalnız çok yorulmuştum iş yerinde. Birikmiş işler vardı ve toparlayamıyordum, sürekli iş yağıyordu, tükenmişlik sendromu yaşıyordum ve dikkatim kendimi korumaktan uzaklaşmıştı. Bir de adet öncesi hafta hasta olurum ben, bağışıklığım düşüyor, aynı lohusalarda olduğu gibi, o zamana denk geldi. Virüs taşıyan o damlacığı ne zaman içime aldığımı, o anda hangi hatayı yaptığımı bilmek isterdim. Su içmek için maskemi mi indirmiştim mesela? Bilmek isterdim.

Hasta olmak kötü ama başkasının hastalığına neden olmak da berbat bir şey.. Onun için dikkat etmek gerek.  Ailemizi düşünmek zorundayız.

Hastaneye kaldırılmayan, entübe edilmeyen şanslı kişilerden biri olarak söylemek isterim ki bu basit bir grip değil. Atlatması uzun sürüyor. İlaçların ağır olduğunu, alınmaması gerektiğini söyleyenler var ama ilaçları almasaydım toparlayamazdım bence.Sıtma ilacını vermediler bize, tek ilaç aldık. İlaçları almadan önce iki tane kafam var gibi hissediyordum. Aldıktan sonra da sisli beyin dedikleri şeyi yaşadım. Müthiş bir halsizlik oluyor. Bulaşık makinesini boşaltıp iki saat dinleniyordum mesela. En basit işler bile çok ağır geliyor. Onun için sağlıkçıların 7 günlük dinlenme ile nasıl toplayacaklarını bilemiyorum. Çok üzülüyorum onlar için.

Garip ağrılara neden oluyor korona. Belimle başladı, kuyruk sokumum ağrıdı, bir süre normal oturamadım. Sonra başım, sinüslerim ağrıdı. Bir sabah kalktığımda sırtım-kürek kemiklerimin  tam arası -spor sonrası hamlarsınız ya öyle ağrıyordu. Bir de dizlerim aşağısı iki bacağım da gezdi. Hepsi aynı anda ağrımadı. Gezinip duran bir ağrıya neden oldu. 

Hastalığımın 6. gününde tat ve koku tamamen gitti. Koku duyusunun böyle önemi olduğunu bilmezdim. Ne yesek saman gibi. Bayat ekmekleri filan yiyorduk nasıl olsa anlaşılmıyor diye. Orta boya yakın kereviz, havuç, patates, iki koca diş sarımsak, taze soğan, süt, yumurta, zencefil vb vb bir ton şey ekleyip çorba yaptım, tadı ılık su gibi geliyordu :) Bir de reflüm var. Sucuk, sarımsak yesem midem mahvolur akşamına. Koku almayınca reflü de olmuyormuş insan, hiç rahatsız olmadım.

En kötüsü psikolojisi idi. Ya sabah uyanamazsam fikri. Geceler çok kasvetli geçiyordu onun için. Bir de telefonlarımız susmuyordu. Herkes bizi merak ediyordu, bu çok güzel ama keşke bilmem kim 35 yaşındaydı, koronadan  öldü gibi haberleri araya sıkıştırmasalardı iyi olacaktı. Bu bilgi işimize yaramadığı gibi endişemizi arttırmaktan başka bir işe yaramıyordu.

Korona zatürreye dönüşürse öldürücü olabiliyor. Bir de pıhtı atmasına neden olarak beyin kanaması, kalp krizi gibi rahatsızlıklara neden olup öldürebiliyormuş. Ne filyasyon ekibi, ne aile hekimimiz uyardı bizi. Doktor olan kardeşim evin için de sabah 15 dakika, akşam 15 dakika hafif tempolu yürüyüş yaparsak pıhtı riskini azaltacağımızı söyledi. Bunu yapıp bir de kan sulandırıcı aldık. Yani korona olursanız 24 saat yatmayın, hafif yürüyüşler yapın evde.

Karantinamız sona erdi. Tekrar test yapılmıyormuş. Hala öksürüğüm, halsizliğim sürüyor. Tekrar pozitif çıkarım diye test yaptırmıyorum.Pozitif çıksam karantina olmuyormuş sanırım, 10-14 günden sonra bulaştırılmıyormuşmuş. Müdürle uğraşacak halim yok. İş arkadaşlarım da çok bunalmış durumdalar, kim olursan ol gel, virüslü de olsa gel, diyecek durumdalar. Eşim bir hafta daha izin aldı, o istirahat edebilecek. Tat-koku duyusu gelmedi onun; benimki geldi. Bakalım halsizliğim ne kadar sürecek, başka sorunlar çıkacak mı ortaya?