Tosbağa Günlüğüm

Küçük şeyleri severim. Koşturan kediler, uçuşan kelebekler, yer değiştiren bulutlar...Yağmur sonrası toprak kokusu, gecenin sessizliği,sonbaharda kuruyan yaprakların çıtırtısı, kar yağdığında yüzüme vuran serinlik ve temizlik hissi.. Sonra evde bir şeyleri düzenlemek,uyumak,su içmek..Sevdiğim şeyler bu kadar basit ve maliyetsizken neden bu koşturmaca diyorum bu ara. Bir yanda da koşturmacam iyi ki var diyorum. İyi ki var da nemrut kaynanamın yüzünü daha az görebiliyorum. Başa dönsek eşimle sırf annesi yüzünden evlenmezdim sanırım.Bilseydim annenle çıkardım diyorum. Seninle evlendiğimde annenle yaşayacağımı  bilmiyordum diyorum. Ben de bilmiyordum diyor:) Bu gün kadın beni deli etti. Küçük seylerden mutlu olacakken  gelip benim ayarlarımı bozabiliyor. Aslında gündemim bambaşkaydı ama deli kadın nereye getirdi beni. Nefes alıp yola  devam etmeli...

Zor bir yazdı.Öyle feci olaylar,ölümler,kayıplar yaşamadım. Çok zorlandım ama.  İş yordu.Sekiz kişi çalışırken birinin tayini çıktı, biri doğurdu, biri yüz felci geçirdi, sırayla izne çıktık; kaldık mı dört kişi. Kimse de demedi dört kişi yürümez bu işler diye. Aksine mobing üstüne mobing. Yoruldum, çok sıkıldım. Kapana kısılmış gibiyim.Mesai de olduğum sürece beynim aralıksız çalışıyor, pelteye dönüyor zihnim, hiç bir şey hatırlamıyorum. Bunu yanında olmadığım biri gibi davranmaya çalıştım. O da yordu, yıprattı. Ciddi biri olmak istedim. Olamıyorum:) Otoriter olmak istedim, içim şişti. Ben yumuşak, sakın biriyim. Aksi gibi yapmaya çalıştıkça mutsuz oldum. Sonuç olarak 2024 yazından bir şey anlamadım.Okula giderken yeni yıl Eylül'de başlar gibi gelirdi. Yine öyle olsun. Kendim olarak yeni bir başlangıcım olsun. Bir de kendime söz olsun, iş yerinde, evde daha az çalışacağım.Yavaşlamak isteyen Tosbağa olarak merhaba diyorum:)