Tosbağa Günlüğüm

  H em ay sonu banka yoğunluğu, hem de izinli iş arkadaşları yüzünden bu hafta yorucu geçti. Blogları okuyamadım, Ağaç Ev Sohbetleri'ne gecikmeli katılabildim. Oysa bu haftanın  çok hoş bir konusu vardı.   Kaplan Diary önermiş bu haftanın konusunu: "Beş yıl önceki yaşantınız nasıldı? On yıl sonrası için hayalleriniz, beklentileriniz ve yaşama dair hedefleriniz nelerdir?" Soruyu düşününce hayatımı beş yıl geriye sardım. Meğer beş sene öncesi bugünün aynısıymış. Gündemim yine işmiş. Büyük bir şubede çalışıyordum. İşler çok çok çok yoğundu.İşler bir yana deli bir müdür vardı, her akşam toplantı yapan.Akşam sekizden önce çıkamadığımız gibi bu müdür yüzünden de saat onu bulduğumuz olurdu.  Sonra çuval gibi eve gelir, televizyon sesini filan çekecek halim olmazdı. Sabah yataktan kalkamaz hale gelmiştim. Bu şubedeki koşulları değiştiremem ama az yoğun bir şubeye geçebilirim diye düşündüm. Alt pozisyon da dahil olmak üzere tayin isteyerek iki sene sonunda bataklıktan kurtuldum

    Ağaç Ev Sohbetleri’nin bu haftaki konusu Deepsi ‘den: “Bazı insanlar tatili, yolculuğu önceden planlarlar, detaylı olarak, diğer bazı insanlar ise birçok detayı esnek bırakır. Hangisini tercih ediyorsunuz?” Sürpizleri sevmem. Her şey kontrol altında olmalı. İlla ki önümü görmem lazım. Biletimi, kalacak yerimi, gezeceğim yerleri önceden belirlediğimde daha hafif hissediyorum kendimi, daha huzurlu oluyorum. Babam, kardeşim de benim gibi. Sanırım ailemiz nasılsa biz de öyle oluyoruz. Eşim benden beter. Rotayı, maliyeti çıkarır, yerleri ayarlar, güzergahları belirler. Bu konuda da oldukça iyidir.  Evlendiğimden beri ben plan yapmıyorum. Çünkü eşim her şeyin üstünden elli kere geçtiğinden, ne kadar planlı olsam da o kadarı fazla geliyor. İçim şişiyor.  Özellikle yurt dışı tatillerinde planlı olmak gerek bence. Zaman kazandırır. Bir de tek bir gitme şansı olunca plan programlı gezmek verimli oluyor..Üç gün bir yerde kalacağız diyelim, iki gün harala gürele, yürü babam yürü, görülecek yer

    Kleopatra’nn adını duymayan yoktur herhalde. Kendisi Mısır kraliçesi olsa da Anadolu’nun pek çok ilinde adından söz edilir;  Kleopatra Yozgat’a, Niğde’ye, Kilis’e geldi denir. Gerçekten de Anadolu'da gezinmiş. Bu kitabı okumadan önce Kleopatra ile ilgili bilgilerim oldukça kısıtlıydı. Oysa çok önemli bir figürmüş kendisi. Bugün bile kadın yöneticilerin sayısı iki elin parmağını geçmezken Kleopatra’nın milattan öncesi dönemde Mısır’ı yönetmesi gerçekten önemli. Tabii hemen kraliçe olmamış. Mısır’da Ptolemy hanedanlığı hüküm sürüyormuş. Bunlarda da kardeş evliliği yaygınmış. Yöneticiler kardeşleri ile evlenirlermiş; bunu da ilk defa duydum ve şaşırdım. Taht yabancıya gitmesin diye sanırım.  Kleopatra ‘da kardeşi ile evliymiş ama kardeşi Kleopatra’yı pasifize etmiş, yönetimi ele geçirmiş, O zamanlar Roma imparatoru da Sezar’mış. Mısır verimli topraklara sahip olduğundan Roma hükümdarları Mısır’ı hep el altında tutar, Mısır’ın zenginliklerini sömürürlermiş. Sezar’ın bir Mısır seyah

  O kul haftasında Ağaç Ev Sohbetleri'nin konusu da eğitim. Konu Makbule Abalı'dan  gelmiş:  "Hayal bu ya, bugünlerde "ÖĞRETMEN" olsaydınız öğrencilerinize öncelikle hangi değerleri kazandırmak isterdiniz? Hangi öğretim kademesinde, hangi sınıflarda, hangi branşlarda öğretmenlik yapacağınıza lütfen siz karar verin." Okul sıralarında on altı yılım geçti. Sistemin çalışkan dediği, her dönem takdirname alan bir öğrenciydim. Sonrasında gördüm ki aldığım belgeler çöpmüş, O kadar müzik dersi almışım,İngilizce dersi almışım, formüller havada uçuşmuş, tüm tarihi ezberlemişim ama kalıcı olan bir şey yok. Ne bir enstrüman çalabiliyorum, ne İngilizce konuşabiliyorum. Ama bunlardan daha önemlisi kendimi tanımıyorum. Vücudumun nasıl çalıştığını bilmiyorum örneğin. Oysa çok hayati bir bilgi bu. Kendimi nasıl şarj ederim, hangi saatlerde uyursam daha enerjik olurum, algılarım açık olur? Mesela köpek eğitimi belgeseli izliyorum, köpeğin sizin korktuğunuzu, heyecanlandığınız