AĞAÇ EV SOHBETLERİ #45

Eve gelen  temizlikçilerin yine bir şeyleri kırıp dökmesi  ve bundan haberi olmayan alt komşunun "size kim geliyor, eşyaları öyle sert çekiyorlar ki duramıyoruz" demesi sonrası evimi kendim temizlemeye karar verdim. Yapmışken tam olsun diyerek de belli bölgeleri detaylı temizlemeye çalışıyorum, evde olduğum zamanları temizlikte geçirdiğimden de ne okudum, ne izleyebildim, ne yazabildim. Evi bir silkeleyeyeyim, bir de izne gidip geleyim sık yazmaya devam edeceğim. Bir kaç haftadır sanki sadece Ağaç Ev Sohbetleri'ni yazdım.

Bu haftanın Ağaç Ev Sohbetleri'ni yine Kedi Mırıltısı organize ediyor, konuyuysa Yıldız belirlemiş :

''Paylaştıkça çoğaldığınıza, verdikçe aldığınıza inanıyor musunuz? Verme eylemini sadece maddesel değil manevi açıdan da (sokak hayvanlarına su vermek, bir bilgi kırıntısını, hatta bir gülümsemeyi paylaşmak da olabilir) değerlendirdiğinizde en son neyi verip neyi almış olabilirsiniz?
Bu konuyla ilgili bir farkındalığınız oluştu mu?''

Ailem çocukluğumda "vermeye" programlamış beni. Bu nedenle birinin bir şeye ihtiyacı olduğunu görürsem bir şeyler yapmaya çalışırım, olur da veremezsem kendime dert ederim. Paylaşmayı severim,. Fakat paylaştıkça çoğaldığıma, verdikçe aldığıma inanmam. Zaten "almak" için vermem.Kendimi iyi hissetmek için paylaşırım ben. 

Başkasına verdikçe değil de, başkasından aldıkça çoğaldığıma inanıyorum. Bir  film önerisi, bir kitap fikri ya da spor türü yahut yemek tarifi öğrenmek ufkumu açar, beni çoğaltır. Ağaç Ev Sohbetleri'ndeki farklı fikirleri okumak,  hiç düşünmediğim bir şeyleri düşünmek, ya da eve gelen temizlikçinin yastıkları benim aklıma gelmeyecek şekilde  farklı dizmesi yeni yollar açıyor bana. Sanırım ben almak deyince öğrenmeyi alıyorum, öğrendikçe çoğalıyorum.

Ben de bildiklerimi paylaştığımda, verdiğimde başkaları çoğalıyordur herhalde. Sonuç olarak paylaştıkça çoğaltır, aldıkça çoğalırım :) Farklı bir konuydu, fikir yürütmek keyifliydi, emeği geçenlere çokça teşekkürler...