Hayatıma böyle ite kaka renk katmaya çalışsam da aslında pek tadım yok be blog. Kimsenin tadı yok sanki. Hafta içi çalış çalış çalış, hafta sonu eve hapsol. Saçma değil mi? Hafta içi her yere gidebiliyoruz, bankada filan tedbirler gevşedi, içerisi zaman zaman tıklım tıklım oluyor, markete gidiyorum, yine tıklım tıklım. Ama hafta sonu yasak.. Annemin babamın da psikolojisi bozuldu, babam 65 yaş üstü,iyice eve hapsoldu. Biz bu durumdayken üstüne işini kaybedenleri, iş yerlerini kapatanları düşünemiyorum.
Mesaimiz salgın yüzünden altı yerine, beşte bitiyor. Eskiden olsaydı bu bir saat bana nasıl enerji verirdi. Şimdi zaman artmasına rağmen zamanın bereketi yok. Daha çok evde kalmama rağmen ev işlerinde eski performansımı gösteremiyorum. Yaprak sarmak istiyorum, dondurucum uzun zamandır boş, eskisi kadar ütü yapmıyorum. Peki ben ne yapıyorum?
Bir de sürekli oram buram ağrıyor. Bu pazar planladığım işlerimi yapamadım, çünkü müthiş bir baş ağrım vardı. Yattığım yerden tek gözle kitap okuyabildim. Abartısız 30 günün, 15 gününü hasta geçiriyorum. Bunları daha ilerleyen yaşlarda yaşamam gerekmiyor muydu? Şimdi böyleysem, yaşlanınca nasıl ağrılarım olacak kim bilir?
İş yerindeki hırslı, rekebetçi, işle yatıp kalkan arkadaşlarım yüzünden işe gidesim gelmiyor. Masasındaki delgecin yerini değiştirseler bunu avaz avaz haykırıp, başarı olarak yansıtabilen kişilerle çalışıyorum ve hiç haz almıyorum. Bunların 7/24 iş aşkıyla yanmalarına, performans primi almak, adlarını liste başında göstermek içi yaptıklarını görünce şaşakalıyorum. Bir de pozisyonumu kaybetme riskim var tabi. Özetle işim beni gerim gerim geriyor, bedenim muhtemelen ona tepki veriyor.
Böyle işte blogcum,bu aralar hayat böyle geçiyor. Daha pozitif enerji yayan yazılarda görüşmek üzere diyerek bitiriyorum..
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki.. İşinizde kimseyi kimseyi takmayın.. Hırs insana çok zarar verir.. İnsanın halinden anlamayan sadece hırs uğruna bir şeyler yapmaya çalışan insanları hiç anlayamadım bende.. Canımız hep sıkkın maalesef umarım bu günleri çok çabuk atlatırız pandemi sürecini..
YanıtlaSilTeşekkür ederim:)) benim gibi hisseden insanlar bana güç veriyor:)
SilMonotonlaştık, gündüz iş, hafta sonu iş en son tatili 1, 2 ve 3 ocakta yaptım. Yasaklar bir an önce kalksın.
YanıtlaSilAnlamsız yasaklar kalkmalı:(
SilŞuan benimde moralim bozuk.
YanıtlaSilYok yere kendimi üzüyorum. Değmeyecek insanlar için.
Ama elimde değil.
Geçecek Inşaallah bu günler.
Musmutlu günleri yazacağız hep birlik.
Güzel günler görelim bir an önce:)
SilNiye böyle ya? Bir gün düzelir diye bekliyoruz:)
YanıtlaSilBen bütün bunların dönemsel ve özellikle çalışan arkadaşlar için tek rahatlama zamanı olan hafta sonları kısıtlamasından kaynaklı olduğunu düşünüyorum.. Biraz daha dişimizi sıkmamız gerekecek:-) Şimdiden mutlu haftalar:-)
YanıtlaSildiş kalmayacak bu gidiş. bir da vaka sayıları artıp duru:) neyse iyi düşünelim, iyi olsun :)
SilÇalışanlara ayrı zor, evde kalanlara ayrı zor. Geçecek bu günler inşallah.
YanıtlaSilgeçeceği konusunda giderek karamsarlaşıyorum :(
SilAlın bendende o kadar :) Benimde tadım yok bir ay öncesine kadar sadece ben böyleyim sanıyordum meğer değilmiş.
YanıtlaSilO tür insanların aslında kendi içlerinde büyük sınavları oluyor. Bu kadar hırsa gerek yok ki. Boş verin o tür insanları. Benimde çevremde hep var olabildiğince uzak durmaya çalışıyorum.
İşinizde kolaylıklar dilerim :)
herkes bunaldı , bir an önce geçsin bitsin artık. ben de hırslı arkdaşlarımdan uzak durmaya çalışıyorum. aslında dışardan baknca bazen çok komik görünüyorlar :)
SilGeçer bu günler de :) Dilerim çabucak ve olabildiğince sağlıkla geçsin :) Zamanın bereketi üzerine sözlerin, adeta ufkumu açtı, kıymetli geldi :) Bazen yaşadığım/düşündüğüm şeyleri ifade edemeyip daha sonra başka birinin konuşmasında veya yazısında ifade edilebilmiş halini görünce mutlu oluyorum :) Zamanla ilgili düşüncelerimi "bereket" sözcüğü çok iyi karşıladı :) Neşeli sevgilerle :)
YanıtlaSilerken kalkmayınca günün bereketi olmuyor derler ya oradan çıktı sanırım, zamanın bereketi. umarım bu kara günler çabuk geçer:))
SilGeçecek..Biraz sabır gerekiyor..Covit sonrası böyle sempttomlar oluyomuş..aşırı halsizlik bitkinlik bezginlik..en az 5 ay sürebiliyormuş
YanıtlaSilumarım öyledir. üç ayım kaldı o zaman, çoğu gitti azı kaldı demek ki :)
Silbende de olmuştu hatta banyo küvetinde uyuyakalmıştım o derece :))) Şu an bomba gibiyim merak etme geçiyor
SilUmarım geçer. Üç ay oldu,hala halsizim:(
SilAy yaa o kadar kendimi buldum ki hafta içi dediğiniz gibi virüs yok gibi is hayatımız devam ediyor hafta sonu yasak olunca iyice yolları kapanmış köstebeğe dönüyoruz:(
YanıtlaSilyolu kapanmış köstebek benzetmesi çok tatlı :))
Sil