AĞAÇ EV SOHBETLERİ 196

 Ağaç Ev Sohbetleri’nin 196. Haftasında “Kendi kendine öğrenmek mi yoksa bir öğretmenle öğrenmek mi?” konusu üzerinde düşünüyoruz.

Burada kişinin ne öğrendiği ve kişilik yapısı önemli. Uçak kullanmak, araba kullanmak söz konusu olduğunda  kendi kendimize öğrenemeyeceğimizden mutlaka bir öğretmen olması gerekiyor. Ama kendi kendimize öğrenebileceğimiz bir konu ise kişinin içe dönük ya da dışa dönük olması; zaman mekan sınırlaması gibi tercihler de durumu etkiliyor. 

Soru hangisi ile daha iyi öğrenilir ise eskiden kendi kendine öğrenmenin en iyisi olduğunu söylerdim. Kendi kendime olduğumda, konuyu dağıtmadan, iyice odaklanarak daha kısa zamanda öğrenebiliyorum. Eğer pratik yaparak öğrenilecek bir şeyse yine kendi kendime pratik yapmak konuyu daha çok özümsememi sağlıyor. Ama son yıllarda kendi kendime belli bir bakış açısının dışına çıkamadığımı fark ettim. Kendi kendime öğrenirken aynı çizgide devam edip gelişemediğim oluyor. Bazen burnumun önündekini bile göremiyorum. Oysa iyi bir öğretmen yeni ufuklar, farklı düşünceler ya da farklı yapış şekilleri sunabiliyor. Örneğin ben bir yastığı kanepenin üzerinde tek bir şekilde koyarken, farklı bir şekli aklıma gelmezken, eve gelen temizlikçi farklı bir şekilde yerleştiriyor. Şaşırıyorum, bunun böyle olacağını hiç düşünmezdim diye. Bir de öğretmen iyi bir öğretmense, benim daha uzun sürede öğrenebileceğim konuyu öğretmenle daha kısa sürede öğrenebiliyorum.

Ama iyi bir öğretmenle! Altı ay önce e-tarot eğitimine başlamıştım, ama dersin çok uzun bir kısmı öğretmenin kendi hayatını anlatması, travmalarını anlatması ile geçtiğinden zamanım çalınıyor gibi hissettim ve bıraktım. Kitap aldım, zaman yaratabilirsem kendim öğrenmeyi planlıyorum.

Bazı arkadaşlarımda ve zaman zaman kendimde gözlemlediğimde öğretmen eşliğinde öğrenmenin insanı daha kolay disipline soktuğundan daha çok tercih ediliyor olması. 

Sonuç olarak kendi adıma;  bir öğretmen rehberliğinde ama öğrenme zamanının çoğunda kendimle kalarak öğrenmeyi tercih ederim.