Ana içeriğe atla

IKIGAI-HECTOR GARCIA&FRANCESC MIRALES

IKIGAI-HECTOR GARCIA&FRANCESC MIRALES

Bir kitap okudum ve hayatım değişti. Hep bu cümleyi kurmak istedim..Bir anda aydınlanma yaşayayım, süper güçlerim olsun, bir cadıya dönüşeyim mesela..Oysa biliyorum ki böyle bir kitap yok. Her kitaptan belki bir parça öğrenip gerçeğe ulaşmaya ve ruhumuzu tatmin etmeye çalışıyoruz. Her kitap, duvar için bir tuğla..Bunu biliyor yine de umut etmekten vazgeçemiyorum. Onun için "hygge" , "ikigai" gibi bilmediğim kelimeler beni çekiyor. Bu nedenle, elimdeki kitaplar bitene kadar yeni kitap almama kararımı bozuyorum, uzun zamandır almayı istediğim "IKIGAI"  görünce.

Dan Buettner,  The Blue Zones adlı bir kitap yayınlıyor ve bu kitabında uzun yaşamın ve daha az hastalanan insanların bulunduğu beş mavi kuşak bölgesinden söz ediyor. Bunlar sırasıyla Okinawa-Japonya, Sardinya-İtalya, Loma Linda-Kaliforniya, Nicoya Peninsula-Kosta Rica ve Ikaria-Yunanistan. Ikigai yazarları ise  kitaplarında ise Mavi Kuşak'ın en uzun ömürlüleri olan Okinawalıların uzun yaşam sırlarını inceliyor.

Kitaba adını veren ikigai sözcüğü hep meşgul kalarak mutlu olma, insanın sabah uyanmak için bir yaşam amacının olması anlamına geliyormuş. Yaparken zamanı unuttuğunuz, kendinizi kaybettiğiniz işin ikigainiz olması muhtemel.

Kitabın uzun uzun anlattığı, Okinawalıların uzun yaşam sırları şunlarmış:

-Yaşam amaçlarının-ikigailerinin olması

-Beslenmeleri: Midelerinin % 80 ini  doldurarak yemeleri. Sebze ağırlıklı beslenmeleri. Her gün en az yedi sekiz çeşit sebze ve meyve tüketiyorlarmış. Sağlıklı beslenmek için tabaklarında sebze ve meyvelerden gökkuşağını oluşturuyorlarmış.Çok az şeker tüketip, yeşil çay içiyorlarmış.

-Egzersiz:yumuşak hareketler içeren egzersizler yapıyorlarmış, yoga, tai chi,çigong gibi.

-Direnç:Hayatın sürprizlerine hazır olmak için dirençli olmayı öğreniyorlarmış.Meditasyon yaparak olumlu düşünüyor, en az iki yerden para kazanıyorlarmış.

-Sosyalleşme: İnsanlar imece usulü çalışıyor ve ortak fon oluşturarak beraber akşam yemeği yemek, satranç oynamak ya da zorda kalan bir üyeye yardım etmek için para topluyorlarmış.

Kitap bu konuları detaylandırarak anlatıyor. Okurken keyif almadığım, konunun akıp gitmediği bir kitaptı.Zaten bunlar her yerde yazıyordu, okumasam da olurdu. Kitap bana basit geldi, belki de yapmamız gereken bu basitliğe ulaşmaktı? Belki  basitliğe ulaşınca hayatımız değişecekti? Kapilatist sistemin kölesi bir beyaz yakalı için bu basitlik  şimdilik hayaldi...

Yorumlar