TANRILAR OKULU-STEFANO D'ANNA

Tanrılar Okulu, ruhsal gelişimle ilgilenenlerin yoluna çıkan popüler bir kitap. Ben de yıllar önce almış ama sıkılıp bırakmıştım. Son zamanlarda moda bir deyiş var : Demek ki o kitaba o zaman hazır değildin diye. Ben de böyle olmuşumdur belki diye kitabı tekrar okumak istedim ve inat ettim. Sonuç Temmuzdan beri bu kitabı okumaya çalışıyorum ve geçen hafta bitirebildim. İnat edip bitirdiğim için kendimi kutlamalı mıyım, yoksa temmuzdan beri daha çok kitap okumama engel oldum diye üzülmeli miyim bilemedim.

Tanrılar Okulu özünde farklı bir kitap. Eşini kaybetmiş, hayattan keyif almayan, mutsuz bir adamın metafizik bir varlık olan Dreamer'la karşılaşmasını ve Dreamer'ın ona kendisinin ve hayatının efendisi olmayı öğretmesini anlatıyor.

Kitap başımıza gelen her şeyin kendimizden kaynaklandığını, "düş"ler ve kendimizi buna adarsak, korku ve kaygı ile düş'ü kirletmezsek cenneti yaşayacağımızı iddia ediyor. Örneğin kitapta kahramanın karısının  hastalanıp ölmesinin, kahramanın suçu olduğundan, kendisini acı yaşamaya koşullandırdığından  bir şekilde bu acıları hayatında yarattığından bahsediliyor.

"...Kendisini gözleyebilseydi ve yüreğini duyabilseydi, aslında hiç durmaksızın bir olumsuzluk ezgisi söylediğini, yani endişelerden, sağlıksız imgelerden ve başına gelebilecek, belki de hiç gelmeyecek korkunç olayları beklemekten ibaret bir felaket duasıyla yakardığını işitebilecekti."

Kitapta, çok eskiden Lupelius diye bir keşiş filozofun Tanrılar Okulu'nu kurduğu, ölümsüzlüğü bulduğu anlatılıyor. Uyku, hastalık, ölüm gibi tüm insani sınırlardan özgürleşebileceğimiz, ölümsüz olabileceğimiz söyleniyor. Bunun için kendimizi tanımalı, kendimizi adamalı ve kendimizi yenmeliyiz.Kitapta Dreamer kahramana Lupelius'u araştırma görevi veriyor.

Olaylar akışında kahramanımız yoldan çıkıyor, zaman zaman Dreamer'ı kaybediyor, kendine yeniliyor, sonrasında kendini buluyor. En sonunda Dreamer'ın kendisi olduğunu anlıyor.Ben de burada yazara katılıyorum. Bir yanımız insan yani zayıf, bir de  ilahi bir yanımız var.İlahi tarafı güçlendirirsek  farklı bir boyuta ulaşabiliriz gibi geliyor. 

Kitap böyle bir yol olduğunu anlatmakla birlikte açık bir yol haritası vermiyor. Bu nedenle doyurmuyor bence. Yazar Dreamer'la gerçekten karşılaştığını söylüyor ve ben buna da inanıyorum. Belki ikimiz de gerçeklik algımızı yitirmişizdir.

 Her ne kadar yazar Dreamer'la tanışmış olsa da kendi hayatında öğretilerini hayata tam geçirememiş olmalı ki 65 yaşında hayata veda ediyor.Ölümsüzlük kısmını çözememiş olmalı.

Şimdi yazarken fark ettim ki, ben aslında kitabı sevmişim ama akıcı değilmiş. Bir de bir sürü not almıştım, yazdığım defteri bulamıyorum. Bulunca güncellerim artık.