DÖNÜŞ-AYŞE KULİN

 

Ayşe Kulin ilk gençliğimden beri okuduğum bir yazar.Adı Aylin, Füreya,Türkan, Tutsak Güneşi, Sevdalinka'yı okudum ve çok sevdim. Bence hepsi dolu kitaplardı. Dönüş ise Ayşe KULİN'in bir olayın taraflarının bakış açılarını ayrı ayrı ele alan dörtlemesinin üçüncü kitabı. İlk kitap Gizli Anların Yolcusu'nu okumuş, iyi zaman geçirmiş ama pek de doyurucu bulmamıştım. İki ay önce tatile giderken  yanıma hafif, yormayacak, kolay okunacak bir kitap olarak aldım ve yanılmadım. Kitap oyalıyor ama sonrasında bir şey kalmıyor.

Aslında dörtlemenin konusu çok çarpıcı. Evli ve bir genç kız babası İlhami, eşini önce iş arkadaşı Handan'la, sonrasındaysa yine iş arkadaşı Bora ile aldatıyor. Üstüne üstlük kızı Derya 'da Bora'ya aşık. Eşinin olayı öğrenmesi, Bora'nın ölümü, sonrasında eşinin kızı Derya'yı babasından uzaklaştırmasının ardından Dönüş'te olayları Derya'nın öğrenmesi, babasını bulması ve babası ile yüzleşmesi anlatılıyor. 

Olaylar anlatılıyor ama sanki yaşananlar 'bakkala gittim, ekmek aldım' gibi sıradan şeyler. Öyle ruhsuz anlatılmış ki  kahramanların duygu geçişlerini hissedemiyoruz, kızamıyoruz, kendimizi olayın içinde bulamıyoruz. Hissedemediğimiz gibi derinlere de inemiyoruz. Bu nedenle serinin diğer iki kitabı olan Bora'nın Kitabı ve Handan'ı okumayı düşünmüyorum. Olayın tarafları için ayrı ayrı kitap yazmak sıra dışı bir fikir ama  keşke Ayşe Kulin Füreya'yı yazdığı gibi yazmış olsaydı...

"Ben, pişman mısın derken başka bir şey soruyordum. Bora'yla olan ilişkin için pişman mısın?"

Babam gözlerini yere indirdi;

"Doğruyu söylersem kaldırabilecek misin?"

"Elbette. Yalan söyleme yeter!"

"Pişman değilim."

Kaldıramadım babamın itirafını. Nutkum tutuldu, boğazıma bir top oturdu, hiç bir şey söyleyemedim. Uzun bir zaman geçti. Sonra yavaşça, çok yavaşça sordum:

"Darmaduman olduk baba, bunu nasıl dersin?"

"Çünkü o duyguları yaşamadan ölmek istemezdim.O yoğunluğu, o tutkuyu, o yakınlığı...o...o..."

"Her birimizi çektiği acılara değdi mi?"

"Kendi çektiklerime evet,"dedi babam.