VASAT

Dün YouTube 'da Livaneli Sohbetler'i gördüm ve dinlemeye başladım. Donanımlı birini dinlemeyeli çok olmuş, hoşuma gitti. Niye bu kadar uzun zaman oldu derken dijitalleşmeyi düşündüm.

İnternetin yaygınlaşması bilgiye ulaşmayı kolaylaştırdı aslında. Annem bu ara el işlerine sardı. Pinterest'ten öğrenip yapıyor ve hüzünlü  bir sesle şimdi öğrenmek ne kolay deyip duruyor.

Bilgiye ulaşmak kolaylaştı, artık insanlar görünür olmak konusunda daha eşit. Yeteneklerinizi sergileyip kitlelere ulaşmak kolay.Ama şöyle bir sorun var. Nicelik artınca, nitelik azalıyor. Köyde tanıdıklarımız bile "içerik" üretir oldu, bahçede ot yoluyor, bunu da doğal yaşam diye paylaşıyor. Çekim kalitesi, sözlerin kalitesi gibi bir derdi yok ve işin doğrusu niye olsun, bu haliyle "yok" satıyor.

İnternette ulaştığımız çoğunlukla bilgi değil. Sığ yorumlar. Görsel; bilginin önüne geçiyor ve ilgi çekmek için yalan söyleyen çok.

Eskiden yeteneği olsa da yok olup giden, sesini duyuramamış insanlar vardı. Şimdiyse "derinlikli" insanlar kalabalıktan görünmüyor. Bu nedenle zamanımızı harcarken seçici olmak ve kültürlü insanlara ulaşmak gerekiyor.(Bunları yazarken Yekta Kopan'ın Fil Uçuşu bloğunu düşündüm ve sonra kendi yazdıklarımı. Yeteri kadar "derin" biri olmadığım için yazamazsam diye içim cız etti.Herken yayınlansın ,seçmek isteyen kendine göre olanı seçsin. Son kararım.)

Sonuç olarak Livaneli Sohbetler'i tavsiye ederim.