BÜYÜ DÜKKANI-YEŞİM TÜRKÖZ

büyü dükkanı

BÜYÜ DÜKKANI-YEŞİM TÜRKÖZ

Kitaplığımdaki okumadığım kitapları bitirmeden yeni kitap almama kararı aldım. Okumadıklarımdan biri de Yeşim Türköz'ün Büyü Dükkanı kitabıydı, okumuş oldum.

Yazar, uygulamalı klinik psikolog; kitaptaki öyküler de "psikodramanın, 'Büyü Dükkanı' isimli tekniğinden esinlenerek kurgulanmış.

Tekniğin kullanıldığı psikodrama oturumlarında, Büyü Dükkanı olarak tanımlanan bir sahne hazırlanır. ....Sahnede grubun yöneticisi dükkan sahibi olarak, gönüllü başka bir üyesi de müşteri olarak rollerini alırlar. Dükkan sahibi ile müşteri arasında bir pazarlık başlar. Ustaca yapılan bir pazarlığın sonunda müşterinin, Büyü Dükkanı'ndan alabileceği en iyi şeyi alarak çıkması beklenir. Ama bu, her zaman müşterinin en fazla istediği şey olmayabilir. Oyundaki başarının sırrı, pazarlığın inceliğinde gizlidir."

Kitap, güzel bir vadinin içinde kurulmuş Büyü Dükkanı'na gelen müşterilerle, yaşlı, bilge satıcının pazarlığını konu alan öykülerden oluşuyor. Yazarın betimlemeleri öyle güzel, öyle sarıp sarmalıyor ki keşke sadece psikoloji alanında değil de başka alanlarda da yazsa diyor insan. Akıp giden mevsimleri, kahve kokusunu, müzik sesini , yaşlı adamı, duygularını, dükkanını, eşyalarını, vadiyi, yamaçları, hepsini çok sevdim. Heidi'nin yaşadığı dağlarda arasında bir dükkan hayal ettim. Öyle huzur doluydu ki yazarın yarattığı sahne, ah keşke orada yaşasaydım dedim, bilge adamınki gibi bir hayat diledim.

Kitapta sekiz öykü var. Daha önce okuduğum psikoloji konulu kitaplar olaylar üzerinden giderken, bunda hırs, şöhret, büyümek gibi olgular ve bunlara sahip olmak veya bunlardan vazgeçmek için ödediğimiz bedeller tartışılmış. Bunlar biraz klişe gibi gelse de yazarın kalemi güçlü olunca akışa bıraktım kendimi. Tavsiye ederim.

Bana bugüne kadarki yaşamınızda, mutlu olduğunuzu hissettiğiniz anların tümünü verirseniz, ben de size istediğniz şansı veririm. Ama bu bedel, şu ana kadar yaşadığınız tüm mutlulukları hatırlamanızı ve hiçbirini atlamadan bana vermenizi gerektiriyor. Eğer ufak bir mutluluk anını bile unutur ve Büyü Dükkanı'na bırakmadan giderseniz, size vereceğim şans hiçbir işinize yaramaz.

 ..........Vedalaşamıyorum.Mutlu olduğum anları burada bırakmak bana çok zor geliyor. Onları bir daha hatırlamayacağımı düşündükçe  kendimi kötü hissediyorum. Onlardan vazgeçemiyorum. Ya bir daha mutlu olamazsam diye korkuyorum. Meğerse mutlu olduğum anlar ne kadar  çokmuş. Bunu hiç bilmiyordum.