KARŞILIKSIZ SEVMEK

  

Bu yaz bahçede anne, baba ve üç çocuktan oluşan bir kedi ailesi eşlik etti bize. Anne eşine -ya da sevgilisine düşkün, ne zaman görse kafasını boynuna sürtüp sevgisini gösteriyordu. Anne üç çocuğuna da düşkündü. Hamileyken bize gelip giden kedinin çocuklarını, doğduklarında  görmedik. Anne bizden yemek alır ağzında bir parça götürür, sonra tekrar gelir bir parça daha alır, duvarları aşıp yavrularına taşırdı. Sonra çoluğu çocuğu toplayıp bizim bahçeye taşındı.  

Onları izlemek mutlu ederdi beni. Yavrularını yalaması, yavruların birbirleriyle oynaşmaları, yavruların otlarla oynaşmaları… Terapi gibiydi. Babaya kızardım ama. Yemek verdiğimde çocukların yemesini beklemeden saldırırdı. Anne öyle değildi. Anne kedi beklerdi. Başka kedilere kızar, eşinin yemekleri yemesine kızmazdı.Diğer kediler ailenin yemeklerine saldırınca hayırsız erkek kedi kendi yemeğini alıp uzaklaşır, anne ise savaşırdı. Anne faydasız erkek kediyi severdi yine de. Başımda bir erkek olsun diye mi, yoksa kedinin kadını da olsa biraz saftirik olduğundan mı bilmem. 

Biz taşınınca arka komşumuz bakmaya başladı kedilere.  İki yavru kedimiz sırayla yok oldu, başlarına ne geldiyse? Anne ve baba boşandı mı bilmem, anne arada geliyor, babayı görmeyeli çok oldu. Bize koca totolu  siyah yavru kaldı. O da biraz yalnızlık çekiyor gibi. Ama öyle tatlı ki. Ben Elmayra gibi olduğumdan sevdirmiyor bana, eşim  sevebiliyor.

Kedileri sevmek, sevmenin güzel olduğunu , mutlu edici olduğunu gösterdi bana.Bir şeyi karşılıksız sevmek iyileştirici bir şey, Ama  keşke sevmek yetseydi. Sevilmek istemeseydik. Bu ara tüm sorunlarımızın nedeninin  sevilmeyi  istemek olduğunu düşünüyorum. Sevilme ihtiyacımızı bırakıp, sevsek  özgür ve mutlu oluruz. Belki dünya da güzel bir yer olur. 2023 hedeflerim arasında bu var, daha çok karşılıksız sevmek, sevilmeyi beklememek. Burada duygularını göstermeyen eşim kişisine mesaj gönderdim ama nasılsa okumaz :) Hoş direkt de söylüyorum, o da fayda etmiyor. En iyisi beklememek :))