ah bu ben..
Uyandığımdan beri iki dakika oturmadım. Bir sürü iş bitirdim. Yine de yaşamamış gibi hissediyorum. Çünkü kendimle baş başa kalamadım. Kendimle kalamadığımda ruhum alarm veriyor. Can'ım beslenmek istiyor.
İnsanın kendi kendiyle vakit geçirebilmesi çok büyük bir armağan aslında. Ama bazen de öyle yük oluyor ki. Uyum sağlayamıyorsun, saatlerce başkalarıyla sohbet edemiyorsun filan..
Günün bitmesine yarım saat kala kendimleyim işte.. Çok şükür...
şükür :)
YanıtlaSil:))
SilKendine vakit ayırabilmek çok ama çok önemli sahiden. Sık sık fırsat yaratmanızı dilerim:)
YanıtlaSilUmarım..elimden geleni yapıyorum:-)
Silevet tabiiiii önemli hıhıms :)
YanıtlaSilÇok çok önemli:-)
SilBazen yük oluyor dediğin kısma katılıyorum:)) kalemine sağlık
YanıtlaSilÇok teşekkürler...
Sil:)) doğru tesbit bana da öyle oluyor her zaman daha fazla kendimle yalnız kalmak istiyorum dediğin gibi .
YanıtlaSilbol zaman diliyorum o zaman sizin için de :)
Sil