COLMAR

Colmar küçük bir Fransız şehri. Basel Havaalanına 65 km mesafede, buradan ulaşımı kolay. Biz araba kiralayarak gittik.

Rotayı arkadaşlar belirlemişti. Öncesinde Colmar hakkında bir bilgim yoktu. Alsas  mimarisi diye bilinen mimariye sahip binaları var. Alman çatısı denilen şirin çatıları, binaların duvarlarında çapraz tahtalarla süslemeler var.

Sempatik şehrin içinden Ren nehrinin bir kolu geçiyormuş. Bu nehir, şehri kanallarla böldüğünden Küçük Venedik de deniyormuş.(Bence Venedik’in yanından geçmez.)

Alsas Şarap Yolu diye bilinen güzergah üzerinde bulunan Colmar’ın şarapları ünlüymüş.

Yarım günlük  zamanımız olan bu şehrin sokaklarında yürümek güzeldi. Pastel renkli evleri, her Avrupa şehrinde olan güzel meydanı, sakin bir havası vardı. Yalnız kış ortasında gittiğimizden mi bilmem  dışarıda insanlar yoktu. Koca meydan bomboştu. Küresel ısınmaya rağmen soğuk, yürüyüşten aldığımız hazzı azaltıyordu. Şehirde bolca yürüdük. Donut dükkanında çalışan, filmlerden fırlamış gibi enerjik, neşeli bir kızdan donut aldık. O kız çok tatlı bir detaydı. Sonra kızın mutluluğunu, boş bir şehirde dükkanına giren tek  müşteri olmamıza  bağlayıp bolca güldük.

Tarte flambeesi meşhurmuş; La Stub diye küçük bir mekanda bunu denedik. Lezzetliydi. Masa az, talep fazla olduğundan rezervasyonsuz gitmemek gerekiyormuş.  Garson yer olmadığını söyleyince, İngiliz turistin biri “siz turistleri sevmiyorsunuz, benden hoşlanmadınız” diye olay çıkardır. Kibirli  Fransızlar :)) Bu da gezimizin tuhaf detaylarındandı. 

Colmarda çektiğim fotoğrafları eklerken Avrupa şehirlerinin bir yerden sonra birbirine benzemeye başladığını, Colmar’ın güzel olmasına rağmen ölmeden önce mutlaka görülmesi gereken yerlerden olmadığını, her şeye rağmen de gezip görmenin müthiş bir şey olduğunu söylemek isterim.