Konu her ne olursa olsun, kişi veya nesnelere ikinci şans verilmeli mi?
Soruyu kendime sorduğumda, konu ne olursa olsun ön şartı olunca aklıma "hayır verilmemeli" cevabı geliyor.
Konu önemsiz, hoş görülebilirse, rahatsızlık veren dost bir kişiyse tabii ki ikinci şans verilmeli, dostluklar kolay kurulmuyor çünkü. Eften püften şeylerle insan eleyecek olursak, ooo işimiz var. Kimsecikler kalmaz. Böyle şans vermemci tipler var. Kendileri kusursuz (!) olduklarından herkesi kırıp geçiriyorlar, sonra tek kişi kalmıyor yanlarında.
Konu önemsiz, ama kişi dost değilse ikinci şans verilmese de olur. Kişinin hayattaki yeri önemli burada. İyi anlaşmadığım biri olsa da iş arkadaşımsa, önemsiz bir konuda kusuru olduysa ikinci şans verilmesinden yanayım. Çünkü uzun saatleri birlikte geçiriyoruz,asgari yüz yüze bakacak kadar diyalog olması gerekiyor.
Bir de karakterimizi oluşturan kırmızı çizgilerimiz var. Bunlar önemli konular. Tacizdir, rüşvettir, aldatmadır, kara yalandır, bu konularda hata varsa ikinci şans verilmemeli. Başıma böyle bir şey gelmedi henüz ama gelirse vermem.
Bazen de böyle önemsiz konuda şans verdiğim dost kişiler, üçüncü, beşinci, onuncu şansı talep ediyorlar. Unutup şans verip duruyorum. Aman çok dertlenmiyorum o konuda da.
Nesnelere gelirsek alkole sürekli şans vermeye çalışıyorum, ama bana iyi gelmiyor. Bu sefer olacak diyorum, çakırkeyif olacağım, tatlı hisler yaşayacağım... Yok olmuyor.. Mide bulantısı, baş ağrısı.. Ertesi günü kaybetmek filan.. Olmuyor.
Topuklu ayakkabıya şans veriyordum sık sık. Kesin bende bir sorun var, bu kadar kadın her gün giyebildiğine göre , bu sefer olacak diye çok şans verdim, olmadı. Rahat edemiyorum, sürekli dikkatim ayaklarımda oluyor, onunla ilişkime de son verdim. Oysa ne şık bir şeydin sen topuklu ayakkabı?
Bir de ince giyinmek işine şans veriyorum tekrar tekrar. Kalın giyinmeye alıştırmışsın, istersen üşümezsin diyorlar. İnce giyinmeye alışamıyorum ama ara ara şans vermekten de geri durmuyorum. Hastalıkla sonuçlanıyor çoğu.
Öyle yani :)
Nesnelere verdiğin veya vermeye çalıştığınız şanslar çok ilginç :)
YanıtlaSilDefalarca şans verdiklerimi yazdım:)
SilBelli bir yaştan sonra pek bir şeyi takmamayı öğrendim. Bende kışın kalın giyinmeyi sevenlerdenim :)
YanıtlaSilKadın kıyafetleri ince genelde. Ben de kalın giyiniyorum.ama lahana olarak çok şık olunamıyor:)
SilTopuklu ayakkabı benimde içimde kalmış bir uktedir:) Hem boyum uzun dye hem de bacağımdaki ağrılardan dolayı çalışırken hiç giyemedim,ben ona şans verdim ama o bana vermedi maalesef.
YanıtlaSilİnce kalın, giyinme konusu içten geliyor galiba.Çok giyinmeyi pek sevmem,eşimde kat kat giyinir.
Topuklu ayakkabı çok şık ama çok rahatsız. İnce giyinebilen insanlara özeniyor um. Özgürlük resmen:)
SilInsana şans verilme konusunda ne güzel yazmışsınız. Bende böyle yaparım dedim hatta.
YanıtlaSilTopuklu konusunda yalnız değilsin. Bende yürüyemiyorum onlarla.
:)
Şans verme konusunda abarttığım da oluyor:)
Silof yaaa o topuklu ayakakabı yok mu bi aralar çok giydim baktım anlaşamıyoruz bende bıraktım ne ediyim..:):)
YanıtlaSilMaalesef kendisi hiç rahat değil:)
SilKisi ederi kadar diye bir laf var ya. Bence bu insan ilişkilerinde bir motto, bir destur olmalı. Sana katılıyorum, kim olduğuna göre değişir, bir de ne yaptığına.
YanıtlaSilhak edene hak ettiği kadar değer vermek lazım da bazen mantıklı kararlar veremiyoruz maalesef.
SilEn son ,ki 8 sene vardır, topuklu ayakkabıya bir şans verdim ben de. İstanbul'un yokuşlu ve merdivenli yollarını da unuttum tabi, sen misin şans veren.Yürümeyi unuttum, o yol boyunca içimden bir bir sayıp durdum.Sonra bir koşu gidip satıcıya gözünü seveyim kurtar bundan beni çekip:) rahat bir ayakkabı aldım.Şans manş yok bi daha...katiyyen yok ..mümkünatı bile yok :)
YanıtlaSilbenim de kışın karda topuklu çizme giymeyi denmişliğim var. neyse ki sakatlanmadım. yaşasın babetler :)
Silblogunuz çok güzel paylaşım için teşekkür ederim, bende beklerim sizi.
YanıtlaSilteşekkür ederim :)
Silayy ben de ince giyiniyom, kalın nayn, üstümde en fazla üç şey olmalı, iç çamaşırısı dahiiil :)
YanıtlaSilNe güzel, ne şanslı ve özgürsün. Maalesef ben bir lahanayım:(
SilKişilere ikinci bir şans verme söz konusu olduğunda fikrinize katılıyorum, her olay ayrı düşünüp değerlendirilmeli ve ona göre karar verilmeli. Elbette her hata yapanı dışlayacak değiliz ama onlara karşı biraz daha dikkatli olmalıyız ki canımızı sıkmasınlar:)
YanıtlaSilYani siz de haklısınız. Herkes sınırlarını bilmeli. Zaten pratik hayatta teoriden farklı oluyor. Kendi adıma söylediklerim tersini de yaptığım oluyor:)
Sil