EVLİLİKLERDE BOŞANMA VE AYRILIKLAR
Evlilik konusunda kafam biraz karışık. 15 yıldır tanıştığım eşimle 13 yıldır evliyim. Cumartesi günü üç saat mutfakta yemek yapıp ayaklarımı hissetmeyecek hale geldim, akşamında Samipaşazade eşim yemeklerin hiç birini beğenmediğini belirterek yemedi. Deli oldum. O gün mahkeme kurulsaydı onu boşardım.
"Dedemin Kiraz Ağacı" kitabını okuduğum bugünse anneanne ve dedenin evliğinde bizi gördüm, kalbim yumuşacık oldu. Eşimle ortak ideallerimiz, hayallerimiz var. İki iyi arkadaşız. Birlikte iyi vakit geçiriyoruz, sıkılmıyoruz. Böyle düşününce de iyi ki evlenmişim diyorum.
13 yıllık evliliğim böyle geçiyor işte: Bir çok şanslı hissediyorum kendimi, bir de kapana kısılmış fare gibi, kaçamıyorum sanki. Sanırım normal olan bu.Evlilik hiç kolay değil çünkü.
Özellikle ilk yıl çok zorlandım. Her akşam ağlardım. İki yıllık bir ilişkimiz olmuştu ama evlilik "çıkmak" tan çok farklı bir şey. En çok eşimin anne ve babası nedeniyle sorun yaşadım. Niyeyse ebeveynler çocuklarını bırakmak istemiyorlar. Babası da çok hastaydı, sürekli hastaneye kaldırılırdı. Kötü zamanlardı. Bunun dışında birbirimize alışmak, ev işleri ilişkimizi zorlayan şeylerdi. Çoğunu aştık. Anne baba ziyaretlerinde, ailelerimizle bir araya geldiğimiz zamanlar hala bizi zorlayan zamanlar, ama bir orta yol buluyoruz şimdilik.Ama düşününce evliliktense nikahsız beraber yaşamak daha iyi olurdu sanki. Anası danası derdi olmazdı, hem daha özgür olurduk :)
Boşanma ve ayrılıklarsa olağan. Evlilik bir yerde delilik. Kendi iradenle özgürlüğüne ket vuruyorsun. Bir de eşin psikopat filan çıktıysa vay haline. Birlikte uyuduğun adamın gece seni kesmeyeceğinin garantisi yok. Kesmese bile psikolojik, fiziksel şiddet uygulayan bir sürü manyak denk gelmiş kadın var ve ayrılmak istediklerinde öldürülüyorlar.
Boşanmak olağan ama kolay değil. Bu nedenle boşanabilenlere saygı duyuyorum. Evlenirken sadece kan uyumuna bakılırken, evlenmek bu kadar kolayken; boşanırken iki taraf anlaşamadıysa üç yıla kadar uzayabiliyor bu durum, ne kadar yıpratıcı bir süreç. Bence evlenmek ve çocuk yapmak bu kadar kolay olmamalı. Ehliyet filan gerekmeli. Evet, konuyla ilgili eşsiz fikirlerim böyle :))
Merhaba hocam. Bloğunuz. Çok güzel bende sizi bloğuma beklerim. Umarım bloğumu seversiniz.
YanıtlaSilhttps://yusufakmann.blogspot.com/
peki :)
SilEvlilik hakkındaki düşünceleriniz o kadar doğru ki! Evlenmek için ehliyet gelmesi fikrine katılıyorum.
YanıtlaSilevlilik için olmasa bile çocuk yapmak için ehliyet şart olmalı. bir sürü ruh hastası ya da sorumsuz çocuk yapıp ilgilenmiyor:(
Silhımm demekki evlilik hapse benziyooooo ve anne babalardan kurtuluş yok :)
YanıtlaSilbazen hapis gibi hissettiriyor evet. her istediğini yapamıyorsun filan. anne baba seninse sorun yok, eşininse sorun :))
SilYemek konusunda gençken ben de aynı hatayı yapıyordum. Bazen iş yemekleri olurdu, haber vermeyi unutup akşam tok gelir ya da yapılan yemeği sevmezdim. Kadın için çok feci bir şey gerçekten. Sen özene bezene uğraş, karşılığı bu olmamalı. Pişmanın hakim bey!:)
YanıtlaSilEvlilik zor ama yalnızlığa tek çare. Birlikte yaşamak için toplumun değişmesi lazım. Zaten ona doğru gidiyor. Bazılarını da telaşa kaptırıyor, ona neyse. Üç çocuk, kadına özgürlük tanıyan yasalara karşı tutumlar falan dillendiriyor. Hep geriye, hep eskiye rotamız...
eşim antepli ya da hataylı biriyle evlenmeliymiş, bir şeyi beğendiremiyoru. evliliğimizin ilk zamanları kaburga dolması filan yapmamı istiyordu:) neyse ki beklentileri düştü. hiç çekilmiyor ama eşiniz de iyi sabretmiş :)
Silnikahsız yaşayalım derken kuma filan göreceğiz bu gidiş, maalesef hep geriye :(
Kaburga dolması mı aman tanrım:):)vende yazdım bişeyler:)
Silsormayın :) mutfağa girmemişim hayatımda, kaburga dolması yapacağım :) sizin yazınızı da okumak isterim :)
SilAnne baba etkeni bazen fazla oluyor.
YanıtlaSilÇok şükür eşim bu konuda beni hiç yalnız bırakmadı. Arkamda durdu. Yoksa üst kat komşum ile hayatım nice olurdu bilemiyorum.
Yani evlilikte eşle iyi geçinmek sadece yeterli olmuyor evet.
aileler madem çocuklarını bırakamıyorlar turşusunu kurabilirler, illa evlendirecekler diye bir şart yok :)
Sil3 yıl iyiymiş, haberlerde neredeyse 10 seneyi bulup boşanamayan insanlar var.
YanıtlaSilAile ziyaretleri çok ilginç.Eskilerde kadın kendi ailesini doğru düzgün göremezdi.Varsa yok erkek kişinin ailesi.Bilhassa doğu kültüründe.Benim de bir şekilde içinde bulunduğum kültürde.Bu yüzden kadınların bir kısmı gelinlerine biz hasret kaldık siz öyle olmayın desteğinde:) bir kısmı ise hala aynı geleneği sürdürmekte. Fakat şimdi durum tam tersine döndü.Kuzinlerim de dahil birçok yeni nesil gelinler anne evinden çıkmak bilmiyor.Damatlar full kaynana-baldız evinde.Kendi annelerini o kadar görmüyorlar,gelinlerin ise canına minnet.Ne kadar az kaynana gezmesi o kadar iyi kafasında.Adamlar off layip duruyor ama:) Bu işlerin ortası olmaz mı ki sahiden ?
kadınlar çok ezildiklerinden mi ne kendi kızlarını canavar gibi yetiştiriyorlar. çok çirkef gelinler ortaya çıkıyor. ama orta yolu bulmak lazım. aslında aileler çok karışmasa iyi olacak :)
SilNikahsız yaşamak konusundaki görüşünüze katılıyorum. Evlilik ilişkisinden vaz geçmek kolay değil ama nikahsız birliktelikte ilişkiyi bitirmek hem maddi hem de manevi olarak daha kolay. Bir çok insan boşanmanın getirdiği maddi ve manevi yükümlülükten dolayı (hukuki- nafaka- elalem ne der vs) kapana kısılmış gibi zorunlu evliliğini devam ettirmek zorunda kalıyor.
YanıtlaSilhem birlikte, hem özgür olmak güzel olurdu. boşanmak dediğiniz gibi zor, belki mutlu olmayan çiftler daha kolay ayrılırdı:)
SilBen nikahsız yasamak konusunda katilmiyorum. Nikah özellikle de kadının resmi anlamda güvencesi oluyor. Burasi Türkiye... onun dışında iş sebebiyle eşinden cok fazla ayrı kalmış biri olarak, benim de bu konuya katılmam farz olmuş derim ben🙂
YanıtlaSilBir yerde güvence tabi de bir yerde de demir parmaklık oluyor:) sizin evlilik tecrübenizi de okumak isterim.Eş uzaktayken tek başına mücadele etmek de zordur.
SilAileler karışınca ortalık daha fena oluyor gerçekten. Yalnı bir ara olayı korku filmine bağlayacaksın sandım,eşin psikopat çıkarsa falan diye okuyunca:) Allah korusun .Zaten onun için şans işi diyoruz. Yine de nikahsız yaşamak toplumda zor,kabullenilmiyor yani artist falan olmak lazım.Anca öyle seviyeli birliktelik falan, denir yoksa neler denir neler..
YanıtlaSilSeviyeli birliktelik:)) evet ya, o kadar derdin üstüne ki bu komşuya laf anlat:)
SilBir insanı iyi tanıma zor ama. Sana gösterdikleri kadarını biliyorsun. Çocuklarına düşkün olmayan aileler bile evlendirdiklerinde bir başka düşkün oluyorlar. Her şeye burunlarını sokmaya çalışıyorlar:)
YanıtlaSilBoşanmak kolay ama geride çocuk olmayacak
YanıtlaSilçocul olmasa da boşanmak zor ya :(
Silherkes evliliksiz birlikte yaşamayı övüyor ama herkes koşa koşa evleniyor bir yandan. tuhaf :)
YanıtlaSilRutin hayatlarımıza heyecan arıyoruz:)
Silevlenirken ve çocuk yapmak istendiğinde sınav ehliyet fikrim var benim de keşke öyle olsa :D aileler de çok karışmamalı bence çiftlere onlar kendi hayatlarını düşünsün ne güzel çoluk çocuk kalmamış işte rahat etsinler gezsinler tozsunlar ne uğraşıyorlarsa :D çiftler de arkadaş gibi olmalı ve kişisel alan korunmalı evlendikten sonra da :) ay o kadar uğraşıp da yemeğim beğenilmezse bir hafta yemek yapmam ben herhalde aç aç otursunlar beğenmiyorlarsa hahah :D
YanıtlaSilEvet seninle aynı düşünüyormuşuz, bazı yazilardaki yorumlarını gördüm. Özellikle çocuk yapma konusunda ehliyet şart:))ana babalar in olgun olması beklenir ama ne gezer, çocuktan beterler, kendi hayatlarını yaşamak yerine çocukları üzerinden yaşamaya çalışıyorlar. Yemek konusunda doğru yoldasın, yapılması gereken o:))
Sil